Linia 50: | Linia 50: | ||
===Armia:=== |
===Armia:=== |
||
− | <span style="font-family:sans-serif;line-height:19.1875px;"> |
+ | <span style="font-family:sans-serif;line-height:19.1875px;">Siły zbrojne Angoli liczą około 100 000 żołnierzy. Służba w wojsku jest obowiązkowa dla mężczyzn po 18 roku życia, kobiety mogą wstępować do wojska dobrowolnie po 20 roku życia. Siły zbrojne Angoli dzielą się na:</span> |
+ | |||
+ | *<span style="font-family:sans-serif;line-height:19.1875px;">siły lądowe</span> |
||
+ | |||
+ | *<span style="font-family:sans-serif;line-height:19.1875px;">siły powietrzne</span> |
||
+ | |||
+ | *<span style="font-family:sans-serif;line-height:19.1875px;">siły morskie</span> |
||
====Sprzęt i uzbrojenie wojska Angoli:==== |
====Sprzęt i uzbrojenie wojska Angoli:==== |
Wersja z 11:55, 22 lut 2019
Ludowa Republika Angoli (LRA) - socjalistyczne państwo w południowo-zachodniej Afryce położone nad Oceanem Atlantyckim
.
Godło Ludowej Republiki Angoli

Flaga Ludowej Republiki Angoli
Ludowa Republika Angoli graniczy od północy z Republiką Konga (RK) i Demokratyczną Republiką Konga (DRK), od wschodu z Zambią, natomiast od południa z Namibią (RN). Angola podzielona jest na 18 prowincji. Angola jest największym krajem afrykańskim.
W przeszłości Angola była kolonią portugalską, niepodległość proklamowano 11 listopada 1975 roku.
Historia:
Na terenie dzisiejszej Angoli przed kolonizacją portugalską istniały trzy państwa: Królestwo Kongo, Ndondo oraz Lunda. Kraj Kongo rozpościerał się od terenu dzisiejszego Gabonu do rzeki Kwanzy na południu.
W 1575 roku Portugalia założyła swą kolonię w Luandzie. Kolonia ta zajmowała się głównie handlem niewolnikami. W XVI wieku Portugalczycy stopniowo opanowywali dzięki dyplomacji i wojnom tereny nadbrzeżne. W okresie między 1641 a 1648 rokiem terytorium to przejęli Holendrzy, umacniając tutejsze, nastawione przeciw Portugalii kraje. W 1648 roku Portugalczycy odzyskali kolonię i rozpoczęli podbój Kongo i Ndondo. Podbój ten ostatecznie zakończył się w 1671 roku. W 1951 roku kolonia przekształcona została w prowincję zamorską, zwaną Portugalską Afryką Zachodnią.
Wskutek odmowy rozpoczęcia procesu dekolonizacyjnego powstały trzy partyzanckie organizacje narodowo-wyzwoleńcze: marksistowski, lewicowy Ludowy Ruch Wyzwolenia Angoli (MPLA), konserwatywny Narodowy Front Wyzwolenia Angoli (FNLA) oraz konserwatywny Narodowy Związek na rzecz Całkowitego Wyzwolenia Angoli (UNITA). Po 14-letniej wojnie partyzanckiej w 1975 roku Angola uzyskała niepodległość. Portugalia przekazała władzę lewicowemu ruchowi MPLA, wspieranemu przez państwa socjalistyczne w Europie na czele z ZSRR i niepodległe kraje afrykańskie. Po odzyskaniu niepodległości doszło do wybuchu wojny domowej pomiędzy organizacjami wyzwoleńczymi. FNLA wkrótce wycofała się z walki.
Rozgorzały walki między wspieranym zbrojnie przez Kubę (RK) Ludowym Ruchem Wyzwolenia Angoli (MPLA) i wspieranym przez RPA (okresu apartheidu) oraz USA - Narodowym Związkiem na rzecz Całkowitego Wyzwolenia Angoli (UNITA). W 1991 roku obie frakcje zgodziły się na utworzenie dwupartyjnego systemu rządów. Jednakże po wyborach, wygranych przez obecnego prezydenta (wywodzącego się z MPLA) i zakwestionowaniu ich wyników przez UNITA, wznowiono działania wojenne. Zakończono je w 1994 roku podpisaniem porozumienia pokojowego w Lusace. Już cztery lata później walki wybuchły z nową siłą.
22 lutego 2002 roku śmierć przywódcy UNITA, doprowadziła do kolejnego zawieszenia broni. Sytuacja w kraju poprawiła się, jednakże prezydent Jose Eduardo dos Santos nie zdecydował się jak dotąd na przywrócenie dwupartyjnego systemu politycznego. W 2007 roku prezydent zobowiązał się do rozpisania nowych wyborów. Odbyły się one 5 i 6 września 2008 roku. Wygrał je MPLA zachowując pełnię władzy w kraju. W 2011 roku rząd Angoli przeforsował zmianę konstytucji na mocy której kandydat numer jeden partii wygrywającej wybory parlamentarne automatycznie staje się prezydentem.
31 sierpnia 2012 odbyły się trzecie w historii Angoli wybory parlamentarne, w których ponownie zwyciężyła partia Ludowy Ruch Wyzwolenia Angoli (MPLA). Główna partia opozycyjna Związek na Rzecz Całkowitej Niepodległości Angoli (UNITA) skrytykowała partię rządzącą oraz prezydenta za nierzetelne przeprowadzenie wyborów.
Geografia:
Angola leży na obszarze płaskowyżu południowoafrykańskiego i jest krajem wyżynnym. Terytorium Angoli dzieli się na trzy obszary geologiczne. Kraj przecinają doliny, a na zachodzie wznosi się szczyt Morro de Moco (2 620 m n.p.m.). Jest on częścią masywu górskiego na wyżynie Bije. Tylko wzdłuż wybrzeży ciągnie się pas nizin. Kilkanaście kilometrów w głąb lądu teren podnosi się, tworząc płaskowyże, wyżyny i średnio wysokie góry.
Angola leży w strefie klimatu podrównikowego suchego na południu i wilgotnego na północy. Tylko południowo-zachodnia część kraju leży w strefie klimatu zwrotnikowego. W południowo-zachodniej części Angoli znajduje się północny kraniec pustyni Namib. Panuje tam klimat zwrotnikowy suchy. Sieć rzeczna jest bardzo dobrze rozwinięta.
Gospodarka:
Gospodarka Angoli ze względu na trwające niemal bezustannie przez ćwierćwiecze działania wojenne znajdowała się do niedawna w stanie dezorganizacji. Wydobycie ropy naftowej i jej przetwórstwo są głównym źródłem dochodów, stanowiąc 45% PKB i 90% eksportu kraju. Rosnąca produkcja ropy daje dobre widoki na przyszłość. Angola posiada znaczne zasoby surowców naturalnych. Oprócz ropy naftowej są to miedź, złoto oraz diamenty. Średnio rozwinięte rolnictwo i przemysł wydobywczy. Obecnie, dzięki bogatym złożom ropy naftowej oraz miedzi gospodarka Angoli jest jedną z najszybciej rozwijających się gospodarek światowych. Tempo wzrostu gospodarczego wynosi 19,1%. Przekłada się to bezpośrednio na stan państwa oraz poziom życia obywateli.
Ludowa Republika Angoli jest członkiem organizacji międzynarodowych: Unii Afrykańskiej (UA) oraz Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ).

Prezydent Ludowej Republiki Angoli Jose Eduardo dos Santos
Spis treści
Informacje
Dane podstawowe:
- Język urzędowy: portugalski
- Stolica: Luanda
- Ustrój polityczny: republika socjalistyczna
- Głowa państwa: prezydent Jose Eduardo dos Santos
- Powierzchnia: 1 246 700 km² (23. miejsce na świecie)
- Liczba ludności: 19 618 000 (59. miejsce na świecie)
- Jednostka monetarna: Kwanza
Partie polityczne:
- Ludowy Ruch Wyzwolenia Angoli (MPLA) - socjalistyczna
- Związek na Rzecz Całkowitej Niepodległości Angoli (UNITA) - konserwatywna
- Narodowy Front Wyzwolenia Angoli (FNLA) - konserwatywna
Przedsiębiorstwa zbrojeniowe:
- Nie istnieją
Armia:
Siły zbrojne Angoli liczą około 100 000 żołnierzy. Służba w wojsku jest obowiązkowa dla mężczyzn po 18 roku życia, kobiety mogą wstępować do wojska dobrowolnie po 20 roku życia. Siły zbrojne Angoli dzielą się na:
- siły lądowe
- siły powietrzne
- siły morskie
Sprzęt i uzbrojenie wojska Angoli:
- pistolet maszynowy Sa vz. 61 Skorpion
- karabin szturmowy G3
- karabin szturmowy AK
- karabin szturmowy AIM
- karabin szturmowy Sa vz. 58
- karabin szturmowy AKM
- karabin szturmowy AK-74
- ukm PKT
- wkm DSzK
- wkm KPWT
- wkm NSW
- granatnik przeciwpancerny RPG-7
- T-55
- T-62
- T-72 (50szt.)
- T-80
- T-90 (100szt.)
- PT-76 (68szt.) - wycofane
- BMP-1 (150szt.)
- BMP-2 (42szt.) - odkupione od Polski (RP) w 1994 roku
- Star 266 (2 785szt.)
- BTR-152
- OT-62/ TOPAS (50szt.)
- OT-64/ SKOT (9szt.)
- BTR-80
- BRDM-1 (120szt.) - wycofane
- BRDM-2 (50szt.)
- Casspir (22szt.)
- 2S1 "Goździk" (brak danych)
- 2S3 "Akacja" (48szt.) - w służbie pozostają 4szt.
- 2S7 "Piwonia" (12szt.)
- BM-24 (brak danych)
- BM-21Grad (75szt.) - w służbie pozostaje 50szt.
- RM-70 (58szt.)
- Astros II
- ZSU-57-2 (40szt.) - wycofane
- ZSU-23-4 "Szyłka" (50szt.)
- PZL Lim-6bis
- MiG-15 (3szt.) - wycofane
- MiG-17 (32szt.) - wycofane
- MiG-21 (25szt.)
Żołnierze Armii Angoli
- Suchoj Su-27 (7szt.)
- Suchoj Su-30 (2szt.)
- Suchoj Su-22 (12szt.) - 1szt. zestrzelony, pozostałe wycofane
- Suchoj Su-24 (12szt.)
- Suchoj Su-25 (14szt.)
- Lockheed C-130 Herkules - wycofane
- Antonow An-12 (10szt.)
- Antonow An-26/Antonow An-32 (12szt.)/(3szt.)
- Antonow An-72 - wycofane
- Iljuszyn Ił-76 (1szt.)
- Aero L-39
- EMB 312 Tucano (14szt.)
- EMB 314 Super Tucano (3szt.)
- Mi-4 - wycofane
- Mi-8
- Mi-24 (44szt.) - w tym Mi-35 22szt.
- Mi-28
- Aerospatiale SA 341 Gazela
- Kuter rakietowy projektu 205 (6szt.) - wycofane
Biografie:
Galeria:
Michał Iljin (dyskusja) 21:40, maj 20, 2013 (UTC)IljinM.