Tekst źródłowy strony Boeing B-29 Superforteca | Broń Wiki

Boeing B-29 Superforteca (ang. Boeing B-29 Superfortress) - [[samolot bombowy]] konstrukcji [[Stany Zjednoczone Ameryki (USA)|amerykańskiej]], następca samolotu [[Boeing B-17 Latająca Forteca]].[[Plik:Boeing_B-29B.jpg|thumb|280px|Samolot bombowy Boeing B-29 Superforteca]]

Pierwsze plany samolotu powstały w październiku 1938 roku, kiedy generał Oscar Westover, szef sztabu Korpusu Lotniczego Wojsk Lądowych USA, zgłosił zapotrzebowanie na nowy superbombowiec, mający zastąpić bombowiec Boeing B-17 Latająca Forteca. W założeniach nowa konstrukcja miała osiągać prędkość 628 km/h, zasięg 8 582 km, posiadać ciśnieniowy kadłub oraz udźwig 7 258 kg. Do marca 1940 roku wzrosły wymagania odnośnie udźwigu i uzbrojenia, a co za tym idzie również masa samolotu z początkowych 21,7 tony do 38,5 i w końcu do 54,4 tony, co oznaczało zwiększenie obciążenia powierzchni nośnej do 336,9 kg/ m², ponad dwa razy więcej, niż zakładały ówczesne limity.[[Plik:Boeing_B-29.jpeg|thumb|280px|Samolot bombowy Boeing B-29 Superforteca na lotnisku]]

Konstrukcja metalowa. Usterzenie pionowe pojedyńcze, płat stały w układzie średniopłata. Kabina hermetyzowana. Zbiorniki paliwa w kadłubie i skrzydłach. Podwozie trójpodporowe z kołami przednimi chowane w locie.

Oblotu prototypu dokonano 21 września 1942 roku. Produkcja seryjna ruszyła pełna parą po japońskim [[Atak na Pearl Harbor|ataku na Pearl Harbor]]. Była w nią zaangażowana duża liczba zakładów, rozrzuconych po całych Stanach Zjednoczonych. Pierwsze sto maszyn opuściło linie montażowe w styczniu 1944 roku. Podstawowe części samolotu pochodziły z 60 fabryk. Ostateczny montaż następował w wówczas największych na świecie halach produkcyjnych należących do Boeinga (w Wichita), Martina (w Omaha) i Bella (w Marietta). W lipcu 1945 roku uruchomiono kolejną linię montażową zakładów Boeinga w Renton. Do końca wojny wyprodukowano ponad 2 tys. egzemplarzy. Chociaż zamówienia na dalsze 5 tysięcy sztuk anulowano, produkcję wstrzymywano stopniowo, aż do maja 1946 roku. Ogółem zbudowano 3 960 egzemplarzy samolotu. W zakładach Boeinga w Renton utrzymano produkcję B-29D i pod oznaczeniem B-50 produkowano aż do 1953 roku.[[Plik:B-29_w_locie.jpg|thumb|280px|Samolot Boeing B-29 w locie]]
==Informacje==
===Dane podstawowe:===
*Państwo: [[Stany Zjednoczone Ameryki (USA)]]
*Producent: [[Boeing Company|Boeing]]
*Typ samolotu: [[Samolot bombowy|bombowy]]
*Załoga: 10 osób
*Prototypy: 1942
*Produkcja: 1943-1946
*Wyprodukowane egzemplarze: 3 960szt.

===Dane techniczne:===
*Silnik: 4 śmigłowe Wright R-3350-23 o mocy 2 200 KM każdy[[Plik:B-29_Enola_Gay.jpg|thumb|280px|Samolot Boeing B-29 "Enola Gay", lądujący po zrzuceniu bomby atomowej na japońskie miasto Hiroszima]]
*Rozpiętość: 43,05 m
*Długość kadłuba: 30,17 m
*Wysokość: 8,46 m
*Powierzchnia nośna: 161,30 m²
*Masa własna: 31 815 kg
*Masa całkowita: 54 000 kg
*Prędkość maks: 605 km/h (na pułapie 7 620 m)
*Prędkość min: brak danych
*Wznoszenie: brak danych
*Pułap: 9 700 m
*Zasięg: 9 000 km
*Zapas paliwa: brak danych
*Rozbieg: brak danych
*Dobieg: brak danych
*Uzbrojenie: 8 [[wielkokalibrowy karabin maszynowy|wkm]]-ów [[Browning M2]] kalibru 12,7 mm (po dwa w dwóch zdalnie sterowanych wieżyczkach w górnej części kadłuba oraz w dwóch zdalnie sterowanych wieżyczkach w dolnej części kadłuba), 2 wkm-y Browning M2 kal. 12,7 mm oraz działko HS.404 kalibru 20 mm w wieżyczce ogonowej, sterowane ręcznie. 2 268 kg bomb w dwóch komorach bombowych.
===Użycie bojowe:===
*[[II wojna światowa]]
*[[Wojna koreańska]]

===Użytkownicy:===
*[[Stany Zjednoczone Ameryki (USA)|Stany Zjednoczone&nbsp;(USA)]]
*[[Wielka Brytania]] - 88szt. (egzemplarze wypożyczone, używane w latach 1950-1955)
[[Kategoria:Samoloty]]
[[Kategoria:Samoloty bombowe]]