MiG-17

MiG-17 (ros. МиГ-17) - samolot myśliwski konstrukcji radzieckiej

 II generacji.

Samolot myśliwski MiG-17

Samolot myśliwski MiG-17 został opracowany i zbudowany jako wersja rozwojowa samolotu MiG-15 w biurze konstrukcyjnym OKB-155 A. Mikojana i M. Guriewicza pod koniec lat 40-tych. Samolot wyposażono w nowe skrzydła o zmiennym kącie natarcia (przy kadłubie 45°, dalej 42°) o profilu laminarnym oraz uzbrojono w dwa działka NR-23 kal. 23 mm i jedno N-37 kal. 37 mm. W porównaniu do MiGa-15 tylna część kadłuba została wydłużona o 0,9 m. Wewnętrzna objętość zbiorników paliwa spadła do 1 415 litrów. MiG-17 był również nieco szybszy, bardziej stabilny i zwrotny na wyższych wysokościach. Silnik odrzutowy wyposażono w dopalacz, dzięki temu był to pierwszy seryjnie produkowany myśliwiec w ZSRR zdolny pokonać barierę dźwięku, jednakże tylko w locie nurkowym, z użyciem dopalacza, pozatym takie loty powodowały silne drgania i były niezbyt bezpieczne, dlatego wprowadzono ograniczenia, a samolot ostatecznie był klasyfikowany jako poddźwiękowy.

Samolot myśliwski MiG-17 w barwach lotnictwa wojskowego PRL (1950 rok)

Konstrukcja duralowa, półskorupowa. Usterzenie pionowe pojedyncze, płat stały w układzie średniopłata. Skrzydła o zmiennym kącie skosu krawędzi natarcia (przy kadłubie 45°, dalej 42°). Wlot powietrza z przodu kadłuba, rozdzielający się pionową przegrodą na dwa kanały wzdłuż burt. Kabina hermetyzowana z fotelem wyrzucanym. Celownik optyczny (automatyczny) żyroskopowy ASP-4NM Krokus sprzężony z radiodalmierzem SRD-1M Radal-M. Zbiorniki paliwa w kadłubie. Podwozie trójpodporowe z kołem przednim chowane w locie.

Oblotu prototypu dokonano w dniu 14 stycznia 1950 roku. W roku następnym rozpoczęto produkcję seryjną. Od 1956 roku samolot był produkowany na radzieckiej licencji w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (PRL) w zakładach PZL Mielec pod oznaczeniem Lim-5 (Licencyjny myśliwiec-5). W ZSRR został stopniowo wycofywany z eksploatacji od początku lat 70-tych. Najdłużej (do 1977 roku) był eksploatowany w Armawirskiej Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej pilotów obrony powietrznej. W niektórych częściach bojownika samolotu służył jeszcze przed początkiem lat 80-tych. Wycofane ze służby samoloty z usuniętym uzbrojeniem przeniesiono do ośrodków szkolenia DOSAAF. Inne ustawiono jako pomniki. Samolot został wycofany ze służby we wszystkich krajach świata.

Informacje

Dane podstawowe:

• Państwo: Związek Radziecki (ZSRR)
• Producent:
• Typ samolotu: myśliwski
• Załoga: 1 osoba
• Prototypy: 1950
• Produkcja: 1951 -1969
• Wyprodukowane egzemplarze: 10 824szt. [7 999 - ZSRR, 2 825 na licencji w Polsce (PRL), Czechosłowacji (CSRS) oraz Chinach (CHRL)]

Dane techniczne:

• Silnik: turboodrzutowy Klimow WK-1F
• Rozpiętość: 9,62 m
• Długość kadłuba: 11,09 - 11,36 m (różne źródła)
• Wysokość: 3,80 m
• Powierzchnia nośna: 22,6 m²
• Masa własna: 3 798 - 4 100 kg (różne źródła)
• Masa całkowita: 6 072 kg
• Prędkość maks: 1 200 km/h (1,15Ma)
• Prędkość min: 180 km/h
• Wznoszenie: 65 m/s
• Pułap: 14 700 - 16 600 m (różne źródła)
• Zasięg: 1 300 km, 1 930 km (ze zbiornikami dodatkowymi)
• Rozbieg: 550 m
• Dobieg: 520 m
• Uzbrojenie: 2 działka NR-23 kal. 23 mm (po 80 szt. amunicji), 1 działko NR-37 kal. 37 mm (40 szt. amunicji) oraz 4 pociski rakietowe kierowane RS-1U (tylko wersja MiG-17PFU) lub 2 bomby do 250 kg lub 2 dodatkowe zbiorniki zwiększające zasięg na 2-4 zamkach pod skrzydłami.

Wersje:

• MiG-17 - pierwsza wersja seryjna.
• MiG-17A - wersja wyposażona w ulepszony silnik WK-1A.
• MiG-17F - wersja wyposażona w silnik z dopalaczem WK-1F.
• MiG-17P - wersja wyposażona w radar RP-1 "Szmaragd".
• MiG-17PF - wersja MiG-17P wyposażona w silnik z dopalaczem WK-1F. Od grudnia 1955 roku wyposażana w ulepszony radar RP-5 "Szmaragd".
• MiG-17PFG - niewielka liczba MiG-17PF wyposażona w system naprowadzania "Horyzont-1".
• MiG-17PFU - wersja MiG-17P i MiG-17PF wyposażona w radar RP-1U "Szmaragd" i uzbrojona w 4 pociski kierowane RS-1US (K-5).
• MiG-17P - wersja rozpoznawcza. Wyposażona w aparat fotograficzny AFA-BA-40R, produkowana w małych seriach.
• MiG-17AS - wersja myśliwsko-bombowa przystosowana do przenoszenia różnego rodzaju pocisków niekierowanych. W późnych latach 50-tych wiele radzieckich samolotów MiG-17 wyposażonych w wyrzutnie pocisków niekierowanych zostało przeniesionych do nowo utworzonych pułków myśliwsko-bombowych.

​Wersje licencyjne:

• Lim-5 - wersja licencyjna samolotu MiG-17F produkowana w Polsce od 1956 roku w zakładach lotniczych PZL Mielec.
• Lim-5P - wersja licencyjna samolotu MiG-17PF.
• Lim-5MR - wersja myśliwsko-rozpoznawcza wyposażona w aparat fotograficzny AFA-39.
• J-5 - wersja licencyjna produkowana w Chinach w latach 1956 - 1959 w zakładach lotniczych Szenjang.
• JJ-5 - wersja dwumiejscowa samolotu J-5 produkowanego w Chinach.
• FT-5 - wersja eksportowa samolotu J-5.
• S-104 - wersja licencyjna produkowana w Czechosłowacji od 1955 roku w zakładach lotniczych Aero Vodochody. Wyprodukowana w ilości 457szt.

Użytkownicy:

• Związek Radziecki (ZSRR) - brak danych
• Albania (LRA) - 20szt.
• Algieria (ARLD) - 90szt.
• Angola (LRA) - 32szt.
• Afganistan/ Afganistan (DRA) - ponad 100szt.
• Bangladesz (LRB) - brak danych (F-5 chińskiej produkcji)
• Bułgaria (LRB) - ponad 94szt.
• Burkina Faso - 1szt.
• Chiny (CHRL) - brak danych
• Czechosłowacja (CSRS) - 457szt. (wersja licencyjna S-104)
• Egipt (ARE) - brak danych
• Etiopia (FDRE) - 40szt.
• Gwinea - 10szt.
• Gwinea Bissau - ponad 8szt.
• Indonezja - 30szt. MiG-17F oraz ponad 40szt. Lim-5 polskiej produkcji
• Irak (RI) - brak danych
• Jemen Południowy (LDRJ) - ponad 40szt.
• Jemen Północny (JRA) - ponad 20szt.
• Kambodża - 18szt.
• Kongo (RK) - około 24szt.
• Korea Północna (KRLD) - brak danych
• Kuba (RK) - 100szt.
• Libia (WLADżLS) - brak danych
• Madagaskar - 4szt. (otrzymane z Korei Północnej)
• Mali - 5szt. Lim-5 polskiej produkcji
• Maroko - 12szt.
• Mongolia (MRL) - 12szt.
• Mozambik (RM) - 10szt. MiG-17F i 12szt. Lim-5
• Niemcy (NRD) - 16szt.
• Nigeria - 28szt. MiG-17 i Lim-5 z ZSRR, Polski oraz Egiptu
• Pakistan - brak danych
• Polska (PRL) - 92szt. MiG-17PF oraz duża liczba Lim-5 polskiej produkcji
• Rumunia (SRR) - 60szt.
• Somalia - 54szt.
• Somaliland - brak danych (byłe Somalijskie)
• Sri Lanka (DSRSL) - 7szt.
• Syria (SRA) - ponad 120szt.
• Sudan - 16szt. F-5 i FT-5 chińskiej produkcji
• Tanzania (ZRT) - 12szt. F-5 chińskiej produkcji
• Uganda - 24szt.
• Węgry (WRL) - 130szt.
• Wietnam (SRW) - brak danych

​Źródła:

• https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%B8%D0%93-17

Michał Iljin (dyskusja) 17:23, wrz 12, 2015 (UTC)IljinM.