Samolot myśliwski MiG-17
Samolot myśliwski MiG-17 został opracowany i zbudowany jako wersja rozwojowa samolotu MiG-15 w biurze konstrukcyjnym OKB-155 A. Mikojana i M. Guriewicza pod koniec lat 40-tych. Samolot wyposażono w nowe skrzydła o zmiennym kącie natarcia (przy kadłubie 45°, dalej 42°) o profilu laminarnym oraz uzbrojono w dwa działka NR-23 kal. 23 mm i jedno N-37 kal. 37 mm. W porównaniu do MiGa-15 tylna część kadłuba została wydłużona o 0,9 m. Wewnętrzna objętość zbiorników paliwa spadła do 1 415 litrów. MiG-17 był również nieco szybszy, bardziej stabilny i zwrotny na wyższych wysokościach. Silnik odrzutowy wyposażono w dopalacz, dzięki temu był to pierwszy seryjnie produkowany myśliwiec w ZSRR zdolny pokonać barierę dźwięku, jednakże tylko w locie nurkowym, z użyciem dopalacza, pozatym takie loty powodowały silne drgania i były niezbyt bezpieczne, dlatego wprowadzono ograniczenia, a samolot ostatecznie był klasyfikowany jako poddźwiękowy.
Samolot myśliwski MiG-17 w barwach lotnictwa wojskowego PRL (1950 rok)
Konstrukcja duralowa, półskorupowa. Usterzenie pionowe pojedyncze, płat stały w układzie średniopłata. Skrzydła o zmiennym kącie skosu krawędzi natarcia (przy kadłubie 45°, dalej 42°). Wlot powietrza z przodu kadłuba, rozdzielający się pionową przegrodą na dwa kanały wzdłuż burt. Kabina hermetyzowana z fotelem wyrzucanym. Celownik optyczny (automatyczny) żyroskopowy ASP-4NM Krokus sprzężony z radiodalmierzem SRD-1M Radal-M. Zbiorniki paliwa w kadłubie. Podwozie trójpodporowe z kołem przednim chowane w locie.
Oblotu prototypu dokonano w dniu 14 stycznia 1950 roku. W roku następnym rozpoczęto produkcję seryjną. Od 1956 roku samolot był produkowany na radzieckiej licencji w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (PRL) w zakładach PZL Mielec pod oznaczeniem Lim-5 (Licencyjny myśliwiec-5). W ZSRR został stopniowo wycofywany z eksploatacji od początku lat 70-tych. Najdłużej (do 1977 roku) był eksploatowany w Armawirskiej Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej pilotów obrony powietrznej. W niektórych częściach bojownika samolotu służył jeszcze przed początkiem lat 80-tych. Wycofane ze służby samoloty z usuniętym uzbrojeniem przeniesiono do ośrodków szkolenia DOSAAF. Inne ustawiono jako pomniki. Samolot został wycofany ze służby we wszystkich krajach świata.
Informacje
Dane podstawowe:
- Państwo: Związek Radziecki (ZSRR)
- Producent:
- Typ samolotu: myśliwski
- Załoga: 1 osoba
- Prototypy: 1950
- Produkcja: 1951 -1969
- Wyprodukowane egzemplarze: 10 824szt. [7 999 - ZSRR, 2 825 na licencji w Polsce (PRL), Czechosłowacji (CSRS) oraz Chinach (CHRL)]
Dane techniczne:
- Silnik: turboodrzutowy Klimow WK-1F
- Rozpiętość: 9,62 m
- Długość kadłuba: 11,09 - 11,36 m (różne źródła)
- Wysokość: 3,80 m
- Powierzchnia nośna: 22,6 m²
- Masa własna: 3 798 - 4 100 kg (różne źródła)
- Masa całkowita: 6 072 kg
- Prędkość maks: 1 200 km/h (1,15Ma)
- Prędkość min: 180 km/h
- Wznoszenie: 65 m/s
- Pułap: 14 700 - 16 600 m (różne źródła)
- Zasięg: 1 300 km, 1 930 km (ze zbiornikami dodatkowymi)
- Rozbieg: 550 m
- Dobieg: 520 m
- Uzbrojenie: 2 działka NR-23 kal. 23 mm (po 80 szt. amunicji), 1 działko NR-37 kal. 37 mm (40 szt. amunicji) oraz 4 pociski rakietowe kierowane RS-1U (tylko wersja MiG-17PFU) lub 2 bomby do 250 kg lub 2 dodatkowe zbiorniki zwiększające zasięg na 2-4 zamkach pod skrzydłami.
Wersje:
- MiG-17 - pierwsza wersja seryjna.
- MiG-17A - wersja wyposażona w ulepszony silnik WK-1A.
- MiG-17F - wersja wyposażona w silnik z dopalaczem WK-1F.
- MiG-17P - wersja wyposażona w radar RP-1 "Szmaragd".
- MiG-17PF - wersja MiG-17P wyposażona w silnik z dopalaczem WK-1F. Od grudnia 1955 roku wyposażana w ulepszony radar RP-5 "Szmaragd".
- MiG-17PFG - niewielka liczba MiG-17PF wyposażona w system naprowadzania "Horyzont-1".
- MiG-17PFU - wersja MiG-17P i MiG-17PF wyposażona w radar RP-1U "Szmaragd" i uzbrojona w 4 pociski kierowane RS-1US (K-5).
- MiG-17P - wersja rozpoznawcza. Wyposażona w aparat fotograficzny AFA-BA-40R, produkowana w małych seriach.
- MiG-17AS - wersja myśliwsko-bombowa przystosowana do przenoszenia różnego rodzaju pocisków niekierowanych. W późnych latach 50-tych wiele radzieckich samolotów MiG-17 wyposażonych w wyrzutnie pocisków niekierowanych zostało przeniesionych do nowo utworzonych pułków myśliwsko-bombowych.
Wersje licencyjne:
- Lim-5 - wersja licencyjna samolotu MiG-17F produkowana w Polsce od 1956 roku w zakładach lotniczych PZL Mielec.
- Lim-5P - wersja licencyjna samolotu MiG-17PF.
- Lim-5MR - wersja myśliwsko-rozpoznawcza wyposażona w aparat fotograficzny AFA-39.
- J-5 - wersja licencyjna produkowana w Chinach w latach 1956 - 1959 w zakładach lotniczych Szenjang.
- JJ-5 - wersja dwumiejscowa samolotu J-5 produkowanego w Chinach.
- FT-5 - wersja eksportowa samolotu J-5.
- S-104 - wersja licencyjna produkowana w Czechosłowacji od 1955 roku w zakładach lotniczych Aero Vodochody. Wyprodukowana w ilości 457szt.
Użytkownicy:
- Związek Radziecki (ZSRR) - brak danych
- Albania (LRA) - 20szt.
- Algieria (ARLD) - 90szt.
- Angola (LRA) - 32szt.
- Afganistan/ Afganistan (DRA) - ponad 100szt.
- Bangladesz (LRB) - brak danych (F-5 chińskiej produkcji)
- Bułgaria (LRB) - ponad 94szt.
- Burkina Faso - 1szt.
- Chiny (CHRL) - brak danych
- Czechosłowacja (CSRS) - 457szt. (wersja licencyjna S-104)
- Egipt (ARE) - brak danych
- Etiopia (FDRE) - 40szt.
- Gwinea - 10szt.
- Gwinea Bissau - ponad 8szt.
- Indonezja - 30szt. MiG-17F oraz ponad 40szt. Lim-5 polskiej produkcji
- Irak (RI) - brak danych
- Jemen Południowy (LDRJ) - ponad 40szt.
- Jemen Północny (JRA) - ponad 20szt.
- Kambodża - 18szt.
- Kongo (RK) - około 24szt.
- Korea Północna (KRLD) - brak danych
- Kuba (RK) - 100szt.
- Libia (WLADżLS) - brak danych
- Madagaskar - 4szt. (otrzymane z Korei Północnej)
- Mali - 5szt. Lim-5 polskiej produkcji
- Maroko - 12szt.
- Mongolia (MRL) - 12szt.
- Mozambik (RM) - 10szt. MiG-17F i 12szt. Lim-5
- Niemcy (NRD) - 16szt.
- Nigeria - 28szt. MiG-17 i Lim-5 z ZSRR, Polski oraz Egiptu
- Pakistan - brak danych
- Polska (PRL) - 92szt. MiG-17PF oraz duża liczba Lim-5 polskiej produkcji
- Rumunia (SRR) - 60szt.
- Somalia - 54szt.
- Somaliland - brak danych (byłe Somalijskie)
- Sri Lanka (DSRSL) - 7szt.
- Syria (SRA) - ponad 120szt.
- Sudan - 16szt. F-5 i FT-5 chińskiej produkcji
- Tanzania (ZRT) - 12szt. F-5 chińskiej produkcji
- Uganda - 24szt.
- Węgry (WRL) - 130szt.
- Wietnam (SRW) - brak danych
Źródła:
Michał Iljin (dyskusja) 17:23, wrz 12, 2015 (UTC)IljinM.
