FANDOM

Wiki Uzbrojenie
Wiki Uzbrojenie
1651 Stron
Dodaj nową stronę
w:
Samoloty, Samoloty myśliwskie, Produkty MiG

MiG-17

Wersja Michał Iljin (tablica • edycje) z dnia 15:31, lut 29, 2016

Tekst źródłowy
Komentarze Udostępnij
MiG-17 (ros. МиГ-17) - samolot myśliwski konstrukcji radzieckiej II generacji, wersja rozwojowa i następca samolotu MiG-15.
MiG-17

Samolot myśliwski Mikojan MiG-17

Samolot MiG-17 został opracowany i zbudowany w biurze konstrukcyjnym OKB-155 A. Mikojana i M. Guriewicza w 1948 roku jako modernizacja i rozwinięcie samolotu MiG-15. Był to pierwszy seryjnie produkowany myśliwiec w ZSRR zdolny pokonać barierę dźwięku. W latach 50-tych XX wieku rozwój samolotów bojowych zmierzał w kierunku zwiększenia prędkości lotu, ponieważ silnik zastosowany na samolocie MiG-15 nie zapewniał dalszej poprawy osiągów i wykazywał się problemami ze sterownością przy prędkościach poddźwiękowych postanowiono zbudować nowy myśliwiec, ulepszony aerodynamicznie oraz przystosowany do zastosowania silnika z dopalaczem.

Projektowana maszyna miała być przeznaczona do przechwytywania samolotów przeciwnika oraz wsparcia wojsk lądowych. Samolot roboczo oznaczony jako I-330 ("I" od Istrabitiel - myśliwiec) został opracowany i zbudowany z zachowaniem układu MiG-15. W porównaniu do poprzednika wprowadzono jednak kilka istonych zmian. Wyposażono go w nowe skrzydła o zmiennym kącie skosu natarcia o profilu laminarnym. Kadłub przekonstruowano w części środkowej oraz tylnej, która została wydłużona o 0,9 m. Zastosowano nowe hamulce aerodynamiczne. Samolot uzbrojono w dwa działka NR-23 kal. 23mm oraz jedno N-37 kal. 37mm. Wewnętrzna objętość zbiorników paliwa spadła do 1 415 litrów. MiG-17 był również nieco szybszy, bardziej stabilny i zwrotny na wyższych wysokościach. Silnik odrzutowy wyposażono w dopalacz, dzięki temu był to pierwszy seryjnie produkowany myśliwiec w ZSRR zdolny pokonać barierę dźwięku, jednakże tylko w locie nurkowym, z użyciem dopalacza, pozatym takie loty powodowały silne drgania i były niezbyt bezpieczne, dlatego wprowadzono ograniczenia, a samolot ostatecznie był klasyfikowany jako poddźwiękowy.

MiG-17 LWP

Samolot myśliwski Mikojan MiG-17 w barwach lotnictwa wojskowego PRL (Źródło: J. Szymański via Letectvi + Kosmonautika nr 4/1980)

Konstrukcja duralowa, półskorupowa. Usterzenie pionowe pojedyncze, płat stały w układzie średniopłata. Skrzydła o zmiennym kącie skosu krawędzi natarcia (przy kadłubie 45°, dalej 42°). Wlot powietrza z przodu kadłuba, rozdzielający się pionową przegrodą na dwa kanały wzdłuż burt. Kabina hermetyzowana z fotelem wyrzucanym. Celownik optyczny (automatyczny) żyroskopowy ASP-4NM Krokus sprzężony z radiodalmierzem SRD-1M Radal-M. Zbiorniki paliwa w kadłubie. Podwozie trójpodporowe z kołem przednim chowane w locie. Na wyposażenie standardowe samolotu składała się m.in. radiostacja UKF R-800, dalmierz radiolokacyjny SRD-1M, stacja ostrzegawcza Syrena-2, fotokarabin S-13.

Oblotu prototypu dokonano w dniu 14 stycznia 1950 roku. W roku następnym rozpoczęto produkcję seryjną pod oznaczeniam MiG-17. Pierwsze egzemplarze trafiły do jednostek lotnictwa Armii Radzieckiej w 1952 roku. Produkcja w ZSRR trwała nieprzerwanie do końca 1958 roku. Od 1956 roku samolot był produkowany na radzieckiej licencji w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (PRL) w zakładach PZL Mielec pod oznaczeniem Lim-5 (Licencyjny myśliwiec-5). MiG-17 był ówcześnie jednym z najlepszych odrzutowych samolotów myśliwskich świata. Swej skuteczności dowiódł m.in. podczas wojny wietnamskiej strącając wiele amerykańskich maszyn F-86 Szabla oraz nowszych F-100 Super Szabla. W ZSRR został stopniowo wycofywany z eksploatacji od początku lat 70-tych. Najdłużej (do 1977 roku) był eksploatowany w Armawirskiej Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej pilotów obrony powietrznej. W niektórych częściach świata samolot służył jeszcze przed początkiem lat 80-tych. Wycofane ze służby samoloty z usuniętym uzbrojeniem przeniesiono do ośrodków szkolenia DOSAAF. Inne ustawiono jako pomniki. Samolot został wycofany ze służby we wszystkich krajach świata.

Do Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (PRL) samoloty MiG-17 trafiły pod koniec 1955 roku w liczbie 92 szt. były to maszyny wersji PF. Jednocześnie podjęto decyzję o uruchomieniu w kraju produkcji licencyjnej w WSK Mielec jako Lim-5.

MiG-17 ZSRR

Samolot MiG-17 lotnictwa wojskowego ZSRR w locie


Informacje

Dane podstawowe:

Dane techniczne:

  • Silnik: turboodrzutowy Klimow WK-1F
  • Rozpiętość: 9,62 m
  • Długość kadłuba: 11,36 m
  • Wysokość: 3,80 m
  • Powierzchnia nośna: 22,6 m²
  • Masa własna: 3 798 - 4 100 kg (zależnie od wersji)
  • Masa całkowita: 5 932 - 6 072 kg (zależnie od wersji)
  • Prędkość maks: 1 200 km/h (1,15Ma)
  • Prędkość min: 180 km/h
  • Wznoszenie: 65 m/s
  • Pułap: 15 600 - 16 600 m (zależnie od wersji)
  • Zasięg: 1 300 km, 1 930 km (ze zbiornikami dodatkowymi)
  • Rozbieg: 550 m
  • Dobieg: 520 m
  • Uzbrojenie: 2 działka NR-23 kal. 23 mm (zapas amunicji: 80 szt. każde), 1 działko NR-37 kal. 37 mm (zapas amunicji: 40 szt.) oraz 4 pociski rakietowe kierowane RS-1U (tylko wersja MiG-17PFU) lub 2 bomby do 250 kg lub 2 dodatkowe zbiorniki paliwa zwiększające zasięg na 2-4 zamkach pod skrzydłami.

Wersje:

  • MiG-17 - pierwsza wersja seryjna wyposażona w silnik WK-1.
  • MiG-17A - wersja wyposażona w ulepszony silnik WK-1A.
  • MiG-17F - wersja wyposażona w silnik z dopalaczem WK-1F.
  • MiG-17P - wersja wyposażona w radar RP-1 "Szmaragd".
  • MiG-17PF - wersja MiG-17P wyposażona w silnik z dopalaczem WK-1F. Od grudnia 1955 roku wyposażana w ulepszony radar RP-5 "Szmaragd".
  • MiG-17PFG - niewielka liczba MiG-17PF wyposażona w system naprowadzania "Horyzont-1".
  • MiG-17PFU - wersja MiG-17P i MiG-17PF wyposażona w radar RP-1U "Szmaragd" i uzbrojona w 4 pociski kierowane RS-1US (K-5).
  • MiG-17P - wersja rozpoznawcza. Wyposażona w aparat fotograficzny AFA-BA-40R, produkowana w małych seriach.
  • MiG-17AS - wersja myśliwsko-bombowa przystosowana do przenoszenia różnego rodzaju pocisków niekierowanych. W późnych latach 50-tych wiele radzieckich samolotów MiG-17 wyposażonych w wyrzutnie pocisków niekierowanych zostało przeniesionych do nowo utworzonych pułków myśliwsko-bombowych.
    MiG-17 Egipt

    Samolot MiG-17 lotnictwa wojskowego Egiptu

Wersje licencyjne:

  • Lim-5 - wersja licencyjna samolotu MiG-17F produkowana w Polsce (PRL) od 1956 roku w zakładach lotniczych PZL Mielec.
  • Lim-5P - wersja licencyjna samolotu MiG-17PF.
  • Lim-5MR - wersja myśliwsko-rozpoznawcza wyposażona w aparat fotograficzny AFA-39.
  • Shenyang J-5 - wersja licencyjna produkowana w Chinach (CHRL) w latach 1956 - 1959 w zakładach lotniczych Shenyang.
  • Shenyang JJ-5 - wersja dwumiejscowa samolotu Shenyang J-5.
  • Shenyang FT-5 - wersja eksportowa samolotu Shenyang J-5.
  • S-104 - wersja licencyjna produkowana w Czechosłowacji (CSRS) od 1955 roku w zakładach lotniczych Aero Vodochody. Wyprodukowana w ilości 457szt.
    Mig17

    Sylwetka samolotu MiG-17 w trzech rzutach

Użytkownicy:

Bibliografia:

  • J. Domański "Samolot myśliwski MiG-17, TBiU nr 41" Wydawnictwo MON Warszawa 1976

​Źródła:

Michał Iljin (dyskusja) 17:23, wrz 12, 2015 (UTC)IljinM.

Źródło „https://uzbrojenie.fandom.com/pl/wiki/MiG-17?oldid=26844”
Treści społeczności są dostępne na podstawie licencji CC-BY-SA , o ile nie zaznaczono inaczej.