
Tłumik płomieni
Tłumik płomieni - urządzenie wylotowe, które ogranicza powylotowy
błysk wystrzału.
Świecenie gazów prochowych opuszczających lufę za pociskiem jest
spowodowane ich wysoką temperaturą. Ograniczenie świecenia
gazów osiąga się więc przez obniżenie ich temperatury. Ochładzanie
odbywa się poprzez rozprężanie w odpowiednio ukształtowanym
tłumiku.
Rodzaje
Tłumiki płomieni stożkowe
Klasyczne tłumiki mają kształt stożka ściętego, rozszerzającego się od wylotu lufy. Rozszerzający się kanał
stożka tworzy naddźwiękową dyszę de Lavala, w której gazy prochowe zwiększają prędkość kosztem obniżenia
ciśnienia i temperatury (rozprężenie adiabatyczne). Wysokotemperaturowa (świecąca) część przepływającego
strumienia gazów prochowych jest osłaniana przez ścianki tłumika. Wadą stożkowych tłumików płomienia jest
ich duża średnica. Przyspieszenie strumienia przepływających gazów powoduje także zwiększenie odrzutu
broni. Broń z takim tłumikiem jest więc mniej celna.
Tłumiki płomieni szczelinowe
Obniżają temperaturę gazów na drodze rozprężania, ale mają inną konstrukcję. Mają one postać rurki
grubościennej, będącej przedłużeniem lufy. Wewnętrzny kanał szczelinowego tłumika płomienia ma średnicę
większą niż kaliber broni. W ściankach tłumika wykonane są podłużne szczeliny, rozszerzające się od
powierzchni wewnętrznej do zewnętrznej. Przy przepływie gazów prochowych przez szczeliny następuje
rozprężanie gazów i w rezultacie obniżenie ich temperatury. Często tłumiki płomieni pełnią również
funkcję osłabiacza podrzutu - broń z nimi jest bardziej celna.